Schyłek lata początek i jesieni to pora, kiedy mamy najwięcej pracy, zgłoszeń kociąt do zabrania, przeprowadzenia interwencji...

Nadal w społeczeństwie pokutuje przeświadczenie, że wszystkie koty bezdomne trzeba koniecznie zabrać przed zimą do domu. Ludzie zapominają o fakcie, iż koty to zwierzaki dzikie, nie każdy chce socjalizować się z ludźmi. Skoro żyły obok nas karmione przez kilka lat, to widać im taki status bardzo odpowiada. Ale człowiekowi jest bardzo trudno pogodzić się z faktem, że zwierzę ma prawo wyboru. My jesteśmy ambasadorem tych nieszczęsnych futrzaków, ostatnią deską ratunku, działamy w oparciu o racjonalne przesłanki, oceniając faktyczną sytuację zawsze z korzyścią dla braci mniejszych.

Głuche na dziwne argumenty, że kot zmarznie, że w domu mu lepiej.

 

Karmiciele często otwierają szeroko oczy, kiedy niby ich super łagodny wychowanek zabrany nagle z podwórka, bezlitośnie demoluje im dom skacząc w popłochu z okna na okno.
-No wie pani - zdumienie zawsze jest ogromne  - a tak się ładnie łasi, ociera o kolana kiedy stawiam mu miseczkę z karmą...

- Tak, tylko wtedy czuje się wolny i panem sytuacji - zawsze może schronić się na drzewie czy wskoczyć na dach...

- No tak...

 

Telefony dzwonią jesienią częściej. Ludzie robią zimowe zapasy, a my upychamy po domach ile się da kociąt... Nadal sytuacja daleka jest od stabilnej, nigdy nie wiemy co usłyszymy odbierając telefon...

 

Tym razem starsza pani, prawie 80 letnia, z zaburzeniem błędnika. czyli sama wymagająca opieki, prosi o pomoc dla dwóch kotek podwórkowych i ich dzieci. Z relacji wynika, że obie matki są dzikie, a maluchy raczej niesamodzielne.

Po konsultacji Magda idzie na wizję lokalną, bo życie nauczyło nam cedzić otrzymywane informacje. Już nie raz małe niesamodzielne kocię było w istocie dorodnym futrzakiem w wieku odpowiednim na przeprowadzenie zabiegu sterylizacji... Każdy widzi czasem tak, by było wygodniej dla niego...

Z całej opowieści zgadza się tylko jedno: faktycznie pani wiekowa bardzo, nieporadna, wskazana jest zatem pomoc Kociej Mamy.

Reszta wygląda mniej różowo. Kotki są dwie, mocno dorosłe, jedna dzika, a druga kontaktowa ale ślepa na jedno oko. Maluchy tylko trzy i raczej bliżej 9 tygodni czyli ostatni moment do ewentualnej socjalizacji, bo za chwilkę będą kochały i doceniały uroki bycia kotem wolnym.

 

Decyzja mogła być jedna: pomożemy kocice złapać i zawieź na zabieg, ale wrócą na znane sobie podwórko. Nie przesadza się starych drzew i nie przenosi też kotów, kiedy ich życie nie jest w żaden sposób zagrożone. Maluchy przyjmiemy do Fundacji i postaramy się nauczyć jak być wzorowym kotem nakolnkowym. 

 

Wpis: 16.10.2013