Są osoby, które spotykam na swej drodze przy okazji pomagania kotom i mijają lata, a ścieżki, którymi chadzamy, krzyżują się coraz bardziej.

Nikt tego nie planuje, nie modeluje ani nie pisze poprawnych scenariuszy. Zwyczajnie, świadomość istnienia Kociej Mamy i konieczność jej pomocy tkwi w sercach takich osób bardzo mocno, bo znają ogrom pracy, którą obecnie wykonują wolontariuszki, ale jednocześnie mają w pamięci również interwencje, które kiedyś tam były podejmowane, gdy nikt jeszcze nawet nie pomyślał, że przyjdzie czas na fundację.

Teraz FKM jest duża, medialna, samowystarczalna. Ale właśnie takie osoby jak Maria wiedzą ile pracy, zabiegów, wyrzeczeń musiałam ponieść, by zbudować obecną ekipę i firmę w pełni stabilną.