Przygotowania
To już tradycja kolejna.
Kiedy jeszcze trwamy w euforii, żyjemy wspomnieniami Gali, kiedy zliczamy otrzymane prezenty, gdy rozpamiętujemy Koncert, Bankiet i rozmowy z przybyłymi Gośćmi, zapraszam na herbatkę dziewczyny, do których należało przygotowanie całego wydarzenia. Na półki odkładamy elementy scenografii, może za rok się przyda, któż to wie, co tam znowu wymyśli Emilka. "No, moje kochane, jakie w tym roku zauważyłyście słabe punkty?" pytam otwierając notes.
- Zaczyna się - śmieje się Renata - Tak to jest, kiedy ma się perfekcyjną szefową.
- Fakt - kiwam głową.
Jestem szefową, która nigdy nie idzie na łatwiznę. Wymagam od innych ale chyba najwięcej od siebie. Ta moja perfekcyjność jest dość specyficzna, bo jednocześnie nie lubię się rozwodzić na kwestiami mało istotnymi dla pracy ogółu. Zawsze patrzę na cel przez pryzmat osób, którym powierzyłam określone zadanie. Nie znoszę ignorancji, braku odwagi, a sytuacja chowania głowy w piasek doprowadza mnie do szału. Nie szanuję ludzi, którzy nie potrafią rozmawiać, uciekanie od chęci rozwiązania problemu jest oznaką słabości, tchórzostwa, miernego charakteru. Jestem w stanie wybaczyć każde uchybienie, ale nie toleruję fałszu, kłamstwa i działania na szkodę pracujących tu wolontariuszek. Praca w takiej społeczności, jaką stworzyłam, opiera się w 100 % na zaufaniu. Przy tylu aktywnie działających osobach nie jest możliwym, bym każdej z osobna tłumaczyła swoje decyzje, kontrolowała ich działanie czy też sprawdzała, w jaki sposób wykonują powierzone zadania.
Kilka minut wymieniamy spostrzeżenia. W jednym jesteśmy zgodne: atmosfera była tym razem wyjątkowa.
Potem powstaje lista potencjalnych Nominowanych do Tytułu KotoMana 2017. Tak, tak to nie pomyłka, zanim jeszcze ucichną w nas wspomnienia, już planujemy na rok następny.
Szybko wybieramy 10 propozycji.
- A masz jakieś sugestie odnośnie miejsca - pyta rzeczowo Ania, to do niej bowiem należy wyszukanie osób, z którymi będę negocjować wynajem obiektu.
- Byłyśmy w Pałacu Młodzieży, czyli miejscu, które rozbudza i doskonali talenty. Gościłyśmy w dzielnicowym ośrodku kultury, w teatrze i w super nowoczesnym obiekcie. Teraz marzy mi się jakaś uczelnia, przecież Kocia Mama związana jest z każdą płaszczyzną łódzkiego życia, co powiecie gdyby to była Aula Politechniki Łódzkiej? Jesteśmy dość mocno związane z tym środowiskiem i ono nas systematycznie wspiera.
Dziewczyny popatrzyły na siebie, na mnie i jeszcze próbowały wpłynąć na moją decyzję:
- A może jednak tym razem kino?
- Nie, nie!
Już miałam wizję statuetek, śmiałam się na myśl jak opracują je Marta z Agnieszką - będą miały dziewczyny kolejne artystyczne wyzwanie. Była już Kotomanka zimowa w pięknej czerwonej kiecce, była Kocia Mama z malunim smarkiem, fantastyczne nawiązanie do nazwy Fundacji, była wytworna dama i zwykła łódzka włókniarka, cóż przed dziewczynami kolejne fajne zadanie!
Mijały miesiące, nie wracałyśmy do tematu, zajęte kotami, edukacją, interwencjami.
Któregoś dnia Joanna mówi:
- Byłam na koncercie w auli PŁ, na widowni są czerwone fotele...
Temat Gali natychmiast powrócił.
Jednocześnie Marta pisze:
- Izulka, my z Agą chcemy wakacje poświecić na szycie lalek, potem mamy zbyt dużo zajęć, wiesz już w jakim klimacie mają być?
- Tak - i opowiedziałam o Politechnice.
Marcie zaświeciły się oczy:
- Ja już je widzę! Mam pomysł! Zabieramy się za projekt!
- Tylko nic mi nie mów, proszę, niech to będzie tym razem i dla mnie niespodzianka.
Minęły wakacje.
- Emilia, Ania ustalcie proszę datę, musimy wybrać się na rozmowę, trzeba wynająć Aulę, lalki już są gotowe.
Tym razem obyło się bez komentarza.
Rozmowa była krótka, bardzo zasadnicza. Otrzymałam nawet więcej niż planowałam!
Termin 9 KotoManii wyznaczony! 24 lutego 2017 roku o godzinie 18 rozpoczynamy Koncert.
Niebawem Ania zacznie ustalać listę wykonawców, będziemy zapraszać Gości, zabiegać o wsparcie i sponsorów. Pomysł na scenografię już jest to chyba najważniejsze.
Wpis: 22.09.2016