Niezwykłe zajęcia
Każdy wie, że szczególną sympatią darzę moje obie Filie. Zarówno Piotrków jak i Szadek są moją dumą, radością i szczęściem, jeśli w takich kategoriach można klasyfikować takowe zjawiska.
Bałam się obu Filii... W momencie kiedy godziłam się na ich powołanie, z jednej strony byłam pełna obaw, ale z drugiej, widząc społeczne zaangażowanie tamtejszych kociarzy, trudno mi było nie roztoczyć nad nimi skrzydeł Fundacji, która z takim powodzeniem działa, rozwija się, dokonuje spektakularnych interwencji, zmienia i modeluje świadomość społeczeństwa.
Jako marzycielka, wieczna optymistka, pracocholiczka i pasjonatka, gryzłam palce z niepewności pełna lęków i obaw czy udźwignę i ten ciężar. Świadoma wsparcia moich dziewczyn, parłam jednak do przodu i rozkręcałam te nowe zalążki FKM.
Piotrków stoi najlepszym i największym wolontariatem młodzieżowym. Już na ten temat pisałam nie raz, chwaląc szefową Jaśminę za niezwykłe umiejętności pedagogiczne, organizatorskie i społeczne.
Kiedy pada temat zajęć edukacyjnych, zawsze jestem do dyspozycji, chętna na podróż do Filii, by pobyć z tamtejszą młodzieżą, popracować, ale i nacieszyć się ich entuzjazmem i zaangażowaniem.
Tym razem ekipa była wyśmienita, jak zwykle prym wiódł Kuba, pomagał Igor no i Karolina bardzo fajnie malowała dzieciakom kocie uszki i noski.
Pracowaliśmy rewelacyjnie, szybko, miło w bardzo sympatycznej atmosferze. Przedszkole katolickie, ale jakże niezwykłe. Siostry miłe, współpracujące, dzieci spokojne, mądre, bardzo wyważone, miałam wrażenie, że przeniosłam się do przedszkola moich marzeń.
Zajęcia niesamowite, jakby w nagrodę mi się trafiły, mimo, że w sumie 3 godziny pracowałam sama, nie byłam zmęczona, a wręcz przeciwnie - naładowana pozytywnie cudowną atmosferą, skupieniem dzieci i sióstr opiekunek.
Takie dni są potrzebne, zmieniają nasze utarte niejednokrotnie poglądy, dodają optymizmu, nastrajają pozytywnie, a co najważniejsze wywołują uśmiech na twarzy, kiedy wspomni się spędzone tam chwile.
Wpis: 14.06.2015